Jan en Thelma in Canada

Geplaatst op donderdag 12 oktober 2006 @ 20:57 , 3555 keer bekeken

Dag 1, zaterdag 26 augustus.

12 uur vertrekt de bus vanaf het Bijdorpplein  in Schiedam naar Schiphol. We wisten in de bus al dat we minstens een uur vertraging zouden hebben. Na de koffers geloosd te hebben, vermaakten we ons na de paspoortcontrole wel op Schiphol met wat kijken, eten en drinken. Om 17.00 uur mochten we de Douane door. Na een minutieuze controle van iedereen en je handbagage werden we de wachtruimte voor de slurf ingelaten. Het vliegtuig stond klaar, maar we kregen te horen dat we nog niet konden vertrekken. Het vliegtuig was niet reisvaardig. Tenslotte vertrokken we 0m 18.00 uur, twee uur te laat naar Canada - Ontario.
Ongeveer 8 uur 's-avonds plaatselijke tijd landden we op Toronto International Airport. Ook hier weer uitgebreide controle, en tenslotte mochten we naar de bus, die er dus niet stond. En het regende! Ondertussen was het al donker.

Onze reisleider Jan Jongsma druk aan het telefoneren, en na een half uurtje kwam er een bus. Het wachten waard! Een mooie splinternieuwe bus, zonder stank, met prima stoelen en vering en airco. Onze buschauffeur die de hele tijd met de bus zou rijden heet Piet Verburg, een man van 67 die in 1953 met zijn ouders naar Canada geëmigreerd is. Hij heeft ons tijdens de reis veel weetjes van Canada en de emigranten verteld. Omstreeks 9 uur werden we in ons hotel gedropt, het Howard Johnson hotel in Toronto East. De hotelkamers zijn over het algemeen ruim, hebben allemaal internet-aansluiting (gratis) en ligbad, en TV., en een koffiezetapparaat met koffie en thee. Sommige hotels hadden ook nog een koelkast. Bijna alle hotels hadden een zwembad en fitnessruimte.

Dag 2 zondag 27 augustus

Om 7 uur wake-up, om 8 uur ontbijt. Dit was heel minimaal, wat croissantjes en muffins, jam, melk, koffie en thee. Dit was van tevoren gezegd, het was eigenlijk een eenvoudig hotel, veel gebruikt door vliegreizigers. Het regende nog een beetje.

Om 9 uur reden we op de highway 401 in oostelijke richting langs de oevers van Lake Ontario naar Kingston. We moeten vandaag een heel eind naar ons hotel in Brockville! Onderweg veel bos gezien, en af en toe mochten we de bus even uit. We werden dan losgelaten bij een enorme vlakte asfalt, met heel veel parkeervakken, een paar supermarkten, en een heleboel fast-food ketens. Je ontkwam nauwelijks aan een vette hap. De lunch mocht je zelf regelen op zo'n plaats, en in het begin heb je nog niet echt door welke ketens de minst vette dingen serveren. Dus bij McDonalds een caecarsalade genomen. De zon is inmiddels doorgebroken! Maar toch ook onderweg nog af en toe een bui. Koud is het allerminst.
Na de lunch reden we langs de St Lawrencerivier via de ParkWay naar Brockville waar we overnachtten in Quality Hotel Roayl Brock. We kwamen hier pas tegen etenstijd aan. Hier bleven we 2 nachten, dus eventjes alles in de koffers ordenen.
Hier ons eerste diner. Een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Buffet gelukkig. We wisten al van te voren dat Canada geen Haute Cuisine kent. Aardappels worden hier niet geschild, ze eten veel groente rauw (grof gesneden), ach alles went, maar gebak als toetje? Iedereen was zo moe, en had nog last van het tijdsverschil, dus na het eten vertrok iedereen naar bed.

Dag 3 maandag 28 augustus

Het ontbijt was een grote verrassing. Het zou ons eerste echte ontbijt zijn zoals ze die in Canada gebruiken. Een zeer uitgebreid ontbijt buffet. Ooit gebakken aardappelen en bruine bonen als ontbijt gegeten? Gelukkig was er ook roerei, gebakken spek, worstjes, en zoete broodjes en toast, sapjes, thee en koffie. Er was zelfs iets van cornflakes. Dit ontbijt kregen we dus iedere morgen in elk hotel waar we waren. De cerials waren ook wel eens vervangen door fruit, maar de gebakken aardappels met spek ontbraken nooit. Vandaag is het warm zonnig weer, en de verwachtingen zijn goed: Het wordt elke dag warmer!
Brockville is een leuke plaats. Wat wonen de mensen hier mooi!
De buschauffeur woont hier ook, en reed de bus even naar zijn huis. We mochten zijn huis en tuin bekijken. Hij woont aan de St. Lawrence-river (heel breed hoor, de overkant zie je in de verte)

Het huis van Piet de Chauffeur

Zijn huis kijkt over de rivier, en ligt hoog. De tuin bestaat aan de waterkant uit trapsgewijze plateaus naar beneden, met in het water een botenhuisje met bootje, en een zwemsteiger. Aan de voor- en zijkant van het huis een tuin met gras en planten. Zijn Canadese vrouw liet ons alles vol trots zien.
Hierna reden we naar Gananoque en stapten daar op de boot om een 3 uur durende tocht door het gebied van de "thousend Islands" in het Canadees-Amerikaanse grensgebied in de St Lawrens-river. Op alle eilandjes staan huizen. Aan de vlaggen kon je zien of het Canadees of Amerikaans was. Ook langs de oevers zagen we zeer luxe huizen. Hier wonen rijke Amerikanen of Canadezen, of ze hebben er hun tweede huis. (of kasteel)
De zangoefeningen van de mannen in de hal van het hotel wekken verbaasde blikken van andere hotelgasten.

Dag 4 dinsdag 29 augustus

Vanmorgen wachten voor de eetzaal: Orpheus is tenslotte vandaag jarig. Alle mannen krijgen een cadeau: een tas en een nieuwe leren koormap.
We hebben een lange dag voor de boeg! Na het ontbijt de koffers pakken en de bus in om naar Ottawa, te rijden! We passeren het Rideau-kanaal. En komen in Ottawa aan. We mogen eventjes in Ottawa-centrum rondneuzen op de markt, waar we ook een eettent voor de lunch vinden.
In de middag arriveren we in ons hotel: Webb's Motel in Ottawa.. Ottawa ligt op de grens van Ontario en Quebec, het Franse deel van canada. Daarom zijn de meeste opschriften daar in het Frans en Engels te lezen.
Hier blijven we weer 2 nachten, en vanavond is het eerste concert van Orpheus. Nadat iedereen een beetje uitgerust was en de heren zich in hun smoking gestoken hadden, reden we om half 5 met de bus richting Williamsburg, een klein plaatsje.

Na een uur kwamen we aan bij de Christian Reform Church waar het concert zou plaatsvinden. We werden ontvangen met heerlijke soep, broodjes, fruit en een toetje, en koffie en thee. Om half zeven, terwijl de mannen nog aan het repeteren waren kwamen de eerste toehoorders al. De meeste waren oud-nederlanders. Van heinde en verre kwamen ze, sommigen reden wel 250 km heen en terug voor het concert. Ze vonden het mooi, de ongeveer 400 toehoorders, sommigen vertelden morgen weer te komen luisteren. In de pauze werd er tijdens de collecte "Ere zij God' gezongen, in het Nederlands. Na afloop nog even praten met de mensen, we kregen oliebollen en koffie, maar toen moesten we echt terug! Onze chauffeur heeft ook verplichte rij-en-rusttijden, en we willen morgen weer vroeg op weg.

Dag 5 woensdag 30 augustus

Vanmorgen om 6 uur wake-up! Vroeg! Om 7 uur moesten we ontbijten, en om 8 uur in de bus zitten naar hartje Ottawa. De afstanden zijn hier zo groot, dat zelfs al staat je hotel in Ottawa, je toch steeds minstens een uur in de bus zit om ergens te komen. Ze hebben in Canada op iedere kruising stoplichten, misschien wel veilig, maar je reis duurt langer. We rijden langs de sluizen van het Rideau Canal, dat uitmondt in de Ottawa-river naar de regeringsgebouwen op Parliamont Hill. Om half tien hebben we een rondleiding door de parlementsgebouwen. Na de rondleiding genieten we van het schitterende uitzicht vanaf de Peace Tower met Memorial Chamber bij het parlementsgebouw.

Tot de lunch hebben we even vrij, en we duiken meteen het centrum van Ottawa in om de eerste foto's te laten afdrukken.
De bus weer in voor de gezamenlijke lunch. Na de lunch rijden we naar Hull, aan de overkant van de Ottawa-river, waar we het indrukwekkende Canadian Museum of Civilizations bezoeken. Ook vandaag moeten we weer vroeg terug zijn in ons hotel. Het tweede concert wordt gegeven in de St. Andrew's Presbyterian Church, de oudste protestantse kerk van Ottawa.

In deze kerk zijn nog herinneringen te vinden uit de tijd dat Juliana hier woonde. Prinses Margriet is in deze kerk gedoopt. Deze kerk bezit een heel mooi pijporgel. Na afloop kreeg iedereen van de Nederlandse Ambassade hapjes en een drankje aangeboden. (ranja, koffie en koekjes en cake)

Dag 6, donderdag 31 Augustus

We vertrokken vroeg uit Ottawa en reden over de bekende Trans Canada Highway, Highway 17, naar het westen. We rijden door een schitterende omgeving van bossen. Glooiende velden en meren. Opvallend zijn het aantal dode bomen. Die ruimt men niet op. Door de beverburchten kan het water niet weg en verzuipen de bomen. Bevers zijn hier veel in Canada, net als eekhoorns in allerlei soorten. Lang de route van vandaag staan weinig woonhuizen. Het is bos, bos en nog eens bos. Onderweg zijn ook herten te zien. We slaan af in zuidelijke richting Midland dat aan de Georgian Bay van Lake Huron ligt. In Midland staat ons hotel voor de komende nacht, BW.Highland Inn & Conf Centre. Een leuk hotel met zwembad. De reisleider stelde voor dat de mannen rondom het zwembad gingen repeteren (zingen), terwijl de vrouwen zwommen. Dit hebben ze toch maar in een apart zaaltje gedaan!
Dit was het eerste hotel waar we allemaal in de bar pasten. Daar hebben we er met elkaar een gezellige avond van gemaakt!